تری گلیسیرید (چربی) بالا و دیابت: ارتباط تری گلیسیرید و دیابت
تری گلیسیرید نوعی چربی در خون است. از منظر خواستگاه، سازوکار عملکرد بدن به اینصورت است که کالری‌هایی که به آنها نیاز فوری نداریم تبدیل به تری گلیسیرید شده و در سلول‌های چربی ذخیره می‌شوند و هنگامی که بدن برای تامین انرژی به آنها نیاز دارد، هورمون‌های ترشح شده که موجب آزاد شدن تری گلیسیریدها می‌شوند. اگر به‌صورت منظم میزان کالری دریافتی بیش از کالری مصرفی باشد (به‌ویژه کالری‌های ناشی از غذاهای پر کربوهیدرات و قندی) تری گلیسیرید به تدریج شروع به افزایش می‌کند (که از آن با نام هیپر تری گلیسیریدمی یاد می‌شود). تری گلیسیرید بالا می‌تواند به تصلب شرایین (سخت شدن و باریک شدن شریان‌ها) منجر شود که خطر سکته مغزی، حمله قلبی و بیماری قلبی را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. تری گلیسیرید بالا همچنین می‌تواند باعث التهاب حاد پانکراس (پانکراتیت) شود. تری گلیسیرید بالا اغلب نشانه سایر شرایطی است که ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی و همچنین سکته مغزی را افزایش می‌دهند، از جمله چاقی و سندرم متابولیک (گروهی از شرایط که شامل چربی شکمی بیش از حد، فشار خون بالا، تری‌گلیسیرید بالا، پایین بودن کلسترول خوب (HDL) و قند خون بالا می‌شود).
تری‌گلیسیرید بالا می‌تواند نشانه‌ای از دیابت نوع 2 یا پیش دیابت باشد. هر دو بیماری با سطوح غیرطبیعی گلوکز (قند خون) مرتبط هستند و اغلب با سطوح غیرطبیعی تری گلیسیرید و کلسترول همراه هستند. در صورتی که دارای تشخیص دیابت هستید مهم است که به‌صورت منظم سطح تری گلیسیرید خود را بررسی کنید. هدف این است که سطح تری‌گلیسیرید شما زیر 150 میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد. در این نوشتار از مجله شکربان به بررسی ارتباط تری گلیسیرید و دیابت و همچنین روش‌های موثر کاهش تری گلیسیرید خون پرداخته شده است.
ارتباط بین تری گلیسیرید بالا و دیابت
در صورتی که دارای تشخیص دیابت نوع 2 یا پیش دیابت هستید احتمالا تری گلیسیرید بالا و کلسترول خوب پایین (HDL) نیز دارید. هر دوی این شرایط با مقاومت به انسولین مرتبط هستند. انسولین هورمونی است که توسط سلول‌های بتا جزایر لانگرهاسن پانکراس ساخته می‌شود. انسولین به گلوکز (قند خون) اجازه می‌دهد وارد سلول‌ها شده و به‌عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار گیرد. در صورت وجود مقاومت به انسولین سلول‌ها به خوبی به انسولین پاسخ نمی‌دهند. در نتیجه، پانکراس انسولین بیشتری تولید و ترشح می‌کند تا گلوکز وارد سلول‌ها شود.
با گذشت زمان پانکراس توانایی خود برای تولید انسولین کافی و غلبه بر مقاومت به انسولین را از دست می‌دهد و قند خون افزایش می‌یابد. مقاومت به انسولین همچنین سطح تری گلیسیرید را افزایش داده و سطح کلسترول خوب (HDL) را کاهش می‌دهد. دیابت کنترل نشده تغییرات دیگری را نیز در خون ایجاد می‌کند که می‌تواند به تصلب شرایین منجر شود. این تغییرات شامل موارد زیر می‌شود:
افزایش کلسترول بد یا LDL
- افزایش ذراتکوچک و متراکم LDL به ویژه با ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی مرتبط است؛
- افزایش آپولیپوپروتئین B (پروتئینی که به کلسترول LDL و ذرات بسیار کم چگالی لیپوپروتئین (VLDL) متصل می‌شود).
در صورتی که دارای تشخیص دیابت هستید مهم است که برای کمک به کاهش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی، سطح تری گلیسیرید خود را پایین بیاورید.
علل تری گلیسیرید بالا
شایع‌ترین علل تری‌گلیسیرید بالا عبارتند از:
دیابت کنترل نشده وقتی دیابت به خوبی کنترل نشود، قند خون بالا می‌تواند منجر به تری گلیسیرید بالا شود؛
چاقی و اضافه وزن داشتن اضافه وزن یا چاقی باعث می‌شود بدن تری گلیسیرید بیشتری تولید کند؛
نداشتن فعالیت فیزیکی کافی ورزش به کاهش تری گلیسیرید و افزایش کلسترول خوب (HDL)کمک می‌کند؛
رژیم غذایی پر کربوهیدرات مصرف کربوهیدرات زیاد، به‌ویژه کربوهیدرات‌های تصفیه شده مانند نان سفید و نوشیدنی‌های شیرین، می‌تواند تری‌گلیسیرید را افزایش دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد کربوهیدرات شماری می‌توانید به مقاله «بهترین نان برای افراد دیابتی» مراجعه کنید؛
نوشیدن الکل الکل کالری بالایی دارد و قند دارد و می‌تواند تری گلیسیرید را افزایش دهد.
سایر علل احتمالی تری‌گلیسیرید بالا عبارتند از:
- بیماری‌های کلیوی؛
- بیماری‌های کبدی؛
- کم کاری تیروئید؛
- برخی داروها، مانند بتا بلاکرها، قرص‌های ضد بارداری و کورتیکواستروئیدها؛
- اختلالات ژنتیکی نادر که بر نحوه تبدیل چربی بدن به انرژی تأثیر می‌گذارند.
شایان ذکر است که گاهی اوقات علت تری گلیسیرید بالا مشخص نیست.
علائم تری‌گلیسیرید بالا
اکثر افراد مبتلا به تری گلیسیرید بالا هیچ علامتی ندارند. با این حال، تری گلیسیرید بسیار بالا می‌تواند باعث موارد زیر شود:
- رسوبات چربی زیر پوست، به‌ویژه در پشت و سینه (گزانتوما)؛
- التهاب پانکراس (پانکراتیت). علائم پانکراتیت شامل درد شدید شکم، حالت تهوع، استفراغ و تب می‌شود.
آزمایش تری گلیسیرید بالا
برای تشخیص تری‌گلیسیرید بالا روش‌های مختلفی وجود دارد که در ادامه به مهم‌ترین آنها اشاره شده است.
آزمایش خون (پنل چربی خون یا Lipid Panel) آزمایش خون اصلی‌ترین و رایج‌ترین روش برای تشخیص تری گلیسیرید بالا است. این آزمایش معمولا به عنوان بخشی از «پنل چربی خون» یا «پروفایل لیپید» انجام می‌شود.
اندازه‌گیری چند نوع چربی پنل چربی خون علاوه‌بر تری گلیسیرید میزان کلسترول کل، کلسترول خوب (HDL) و کلسترول بد (LDL) را نیز اندازه‌گیری می‌کند. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا وضعیت کلی چربی‌های خون را ارزیابی کند.
نحوه انجام آزمایش پنل چربی خون
ناشتایی برای دقیق بودن نتیجه آزمایش تری گلیسیرید لازم است که 9 تا 12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید. در طول این مدت بجز آب نباید چیزی بخورید یا بنوشید.
نمونه‌گیری یک نمونه خون کوچک معمولا از رگ بازوی گرفته می‌شود و به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
به طور معمول، نیاز به آمادگی خاص دیگری قبل از آزمایش پنل چربی خون نیست.
تفسیر نتایج آزمایش تری‌گلیسیرید
نتایج آزمایش تری‌گلیسیرید به صورت میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) گزارش می‌شود و تفسیر آن به شرح زیر است:
دسته‌بندی تری گلیسیرید | سطح تری گلیسیرید (mg/dL) |
طبیعی | کمتر از 150 |
حد مرزی بالا | 150 تا 199 |
بالا | 200 تا 499 |
خیلی بالا | 500 یا بیشر |
تری گلیسیرید طبیعی نشان‌دهنده سطح سالم تری گلیسیرید است؛
تری گلیسیرید حد مرزی بالا نشان دهنده این است که سطح تری گلیسیرید کمی بالاتر از حد طبیعی است و نیاز به توجه و تغییر سبک زندگی دارد؛
تری گلیسیرید بالا نشان دهنده خطر بیشتر برای بیماری‌های قلبی-عروقی است و نیاز به اقدامات درمانی دارد؛
تری گلیسیرید خیلی بالا خطر بسیار جدی برای سلامتی محسوب می‌شود و می‌تواند منجر به پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) و سایر مشکلات جدی شود. نیاز به درمان فوری و جدی دارد.
چه زمانی باید آزمایش تری‌گلیسیرید انجام داد؟
معاینه روتین اندازه‌گیری تری گلیسیرید معمولا به عنوان بخشی از معاینات روتین و چکاپ‌های سالانه برای بزرگسالان توصیه می‌شود.
عوامل خطر در صورتی که دارای عوامل خطر زیر هستید ممکن است پزشک توصیه کند که آزمایش تری گلیسیرید را به‌صورت منظم انجام دهید:
- سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی و عروقی؛
- اضافه وزن یا چاقی؛
- دیابت یا پیش دیابت؛
- فشار خون بالا؛
- کم کاری تیروئید؛
- بیماری‌های کلیوی؛
- مصرف الکل؛
- رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات؛
- عدم تحرک کافی.
آزمایش خون (پنل چربی خون) روش اصلی تشخیص تری گلیسیرید بالا است. این آزمایش ساده و سریع است و اطلاعات مهمی در مورد وضعیت چربی‌های خون ارائه می‌دهد. اگر نگران سطح تری گلیسیرید خود هستید یا عوامل خطر تری گلیسیرید بالا را دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد انجام آزمایش و اقدامات بعدی به شما مشورت بدهد.
درمان تری گلیسیرید بالا
هدف از درمان تری گلیسیرید بالا کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی و پانکراتیت است. تغییرات سبک زندگی اغلب اولین خط درمان برای تری گلیسیرید بالا هستند. پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
کاهش وزن حتی کاهش وزن اندک (5 تا 10 درصد) می‌تواند به کاهش سطح تری گلیسیرید کمک کند؛
رژیم غذایی سالم رژیم غذایی دارای چربی اشباع شده، چربی ترانس و کلسترول بد پایین گزینه مناسبی است. مواد خوراکی غنی از فیبر، مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل داشته باشید. مصرف شکر و کربوهیدرات‌های تصفیه شده را تا حد امکان محدود کنید. برای آشنایی بیشتر با قند موجود در مواد خوراکی می‌توانید به مقاله «همه‌چیز در مورد قندها (از فروکتوز تا شکر سفید و شکر قهوه‌ای)» مراجعه کنید؛
فعالیت بدنی منظم حداقل 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در بیشتر روزهای هفته داشته باشید؛
عدم مصرف الکل اگر الکل می‌نوشید، مصرف آن را قطع کنید؛
عدم مصرف دخانیات سیگار کشیدن می‌تواند تری گلیسیرید را افزایش دهد و خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد.
اگر تغییرات سبک زندگی به اندازه کافی سطح تری گلیسیرید را پایین نیاورد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. داروهایی که می‌توانند به کاهش تری‌گلیسیرید کمک کنند عبارتند از:
فیبرات‌ها این داروها به کاهش تولید تری گلیسیرید توسط کبد کمک می‌کند؛
نیاسین این دارو می‌تواند به کاهش تری گلیسیرید و کلسترول بد (LDL) و همچنین افزایش کلسترول خوب (HDL) کمک کند؛
اسیدهای چرب امگا 3 این چربی‌های سالم (که در روغن ماهی یافت می‌شود) می‌توانند به کاهش تری گلیسیرید کمک کنند. آنها همچنین به صورت داروهای تجویزی در دسترس هستند؛
مهار کننده‌های PCSK9 این داروها کلسترول بد (LDL) را کاهش می‌دهند، اما می توانند تری‌گلیسیرید را نیز کاهش دهند؛
استاتین‌ها این داروها عمدتا برای کاهش کلسترول بد (LDL) استفاده می‌شوند اما می‌توانند تری‌گلیسیرید را نیز کاهش دهند.
پزشک بر اساس سطح تری گلیسیرید و سایر عوامل خطر بیماری‌های قلبی و عروقی بهترین دارو را برای توصیه خواهد کرد.
نکات کلیدی در مورد تری گلیسیرید بالا و دیابت
- تری گلیسیرید نوعی چربی در خون است. تری گلیسیرید بالا می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی و عروقی و همچنین پانکراتیت را افزایش دهد؛
- تری گلیسیرید بالا در افراد دارای تشخیص دیابت نوع 2 و پیش دیابت شایع است؛
- تغییرات سبک زندگی، مانند کاهش وزن، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، می‌تواند به کاهش سطح تری گلیسیرید کمک کند؛
- اگر تغییرات سبک زندگی به اندازه کافی موثر نباشد ممکن است برای کاهش آن به دارو نیاز باشد؛
- در صورتی که دارای تشخیص دیابت هستید مهم است که به‌صورت منظم سطح تری گلیسیرید خود را بررسی کنید.
تری گلیسیرید بالا نشانه چیست؟
تری گلیسیرید (TG) نوعی چربی در خون است که از کالری مازادِ رژیم غذایی تأمین می‌شود. وقتی سطح تری‌گلیسیرید بالا باشد معمولا نشان دهنده بروز یا مستعد بودن بدن به مسائل متابولیکی و قلبی و عروقی است. در ادامه مهم‌ترین موارد مرتبط با تری گلیسیرید بالا بررسی شده است.
۱. تری گلیسیرید نرمال
- کمتر از ۱۵۰ میلی گرم بر دسی لیتر: طبیعی؛
- ۱۵۰–۱۹۹ میلی گرم بر دسی لیتر: مرزی رو به بالا؛
- ۲۰۰–۴۹۹ میلی گرم بر دسی لیتر: بالا؛
- ۵۰۰ میلی گرم بر دسی لیتر یا بیشتر: بسیار بالا (خطر پانکراتیت).
۲. علل زمینه‌ای بالا رفتن تری گلیسیرید
- مصرف کالری زیاد، به‌ویژه شکر ساده و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده؛
- چاقی مرکزی و سندرم متابولیک؛
- مقاومت به انسولین یا دیابت نوع ۲ کنترل نشده؛
- مصرف الکل؛
- کم‌کاری تیروئید (Hypothyroidism) ؛
- برخی داروها (به‌عنوان مثال، استروئیدها و بتابلوکرها)؛
- عوامل ژنتیکی (هیپرلیپیدمی خانوادگی)؛
۳. پیامدها و خطرات سلامت تری گلیسیرید بالا
- افزایش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی (آترواسکلروز، سکته قلبی)؛
- احتمال بالاتر پانکراتیت حاد؛
- ارتباط با کبد چرب غیراالکلی و التهاب کبد؛
- افزایش التهاب سیستمیک و استرس اکسیداتیو.
۴. نکات کلیدی در کنترل تری گلیسیرید بالا
- تری گلیسیرید معمولا با آزمایش پنل چربی (Lipids Panel) اندازه‌گیری می‌شود.
- تفسیر نتایج باید بر اساس فاکتورهای فردی (سابقه خانوادگی، سایر چربی‌های خون، قند خون) انجام شود؛
- در صورت بالا بودن مکرر تری گلیسیرید علاوه‌بر اصلاح سبک زندگی، ممکن است نیاز به دارو درمانی نیز باشد.
۵. توصیه‌های عمومی برای کنترل تری‌گلیسیرید
- کاهش مصرف شکر و نوشیدنی‌های شیرین؛
- افزایش فعالیت بدنی منظم (حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط در هفته)؛
- کنترل وزن و دور کمر؛
- عدم مصرف الکل؛
- جایگزینی چربی‌های اشباع با چربی‌های غیراشباع (روغن زیتون، ماهی‌های چرب)؛
- در صورت نیاز تحت نظر پزشک مصرف داروهایی مانند فنیوفیبرات، جم‌فیبروزیل یا نیاسین.
در مجموع تری گلیسیرید بالا هشداری است برای توجه بیشتر به تغذیه، ورزش و پیگیری پزشکی منظم تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.
عوارض تری گلیسیرید بالای 200
وقتی سطح تری‌گلیسیرید (TG) در خون بالاتر از ۲۰۰ mg/dL باشد، بدن در معرض چندین مشکل و عارضه جدی قرار می‌گیرد. مهم‌ترین این عوارض عبارتند از:
- افزایش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی
- رسوب چربی در دیواره شریان‌ها (آترواسکلروز)؛
- تنگی عروق و کاهش جریان خون به قلب؛
- احتمال بالای درد قفسه سینه (آنژین) و سکته قلبی؛
- افزایش احتمال سکته مغزی.
- پانکراتیت حاد
- تری گلیسیرید بسیار بالا(معمولا بالاتر از 500 میلی گرم در دسی لیتر)می‌تواند باعث التهاب لوزالمعده شود؛
- درد شدید در ناحیه بالای شکم و پشت؛
- تهوع، استفراغ و تب؛
- در موارد شدید نیاز به بستری و مراقبت‌های ویژه.
۳. کبد چرب غیرالکلی (NAFLD)
- تجمع چربی در سلول‌های کبدی؛
- التهاب مزمن و ناتوانی کبد در انجام عملکردهای طبیعی؛
- در طولانی‌مدت احتمال پیشرفت به فیبروز یا سیروز کبدی.
- سندرم متابولیک و دیابت نوع ۲
- تری گلیسیرید بالا یکی از اجزاء سندرم متابولیک است؛
- اغلب همراه با چاقی دور کمر، قند خون بالا و فشارخون افزایش یافته؛
- مقاومت به انسولین را تشدید می‌کند و ریسک ابتلا به دیابت را بیشتر می‌سازد.
۵. التهاب سیستمیک و استرس اکسیداتیو
- چربی‌های خون بالا به تولید رادیکال‌های آزاد کمک می‌کنند؛
- التهاب دیواره عروق را تشدید می‌کنند؛
- روند پیری سلولی و آسیب به بافت‌ها را تسریع می‌نمایند.
۶. مشکلات کلیوی و فشارخون
- ارتباط با نارسایی کلیه و پروتئینوری؛
- کنترل دیابت و چربی خون نامناسب می‌تواند فشارخون را بالا ببرد؛
- فشارخون بالا خود به نوبه خود به کلیه‌ها و قلب آسیب می‌رساند.
جمع‌بندی
برای کاهش عوارض تری گلیسیرید بالا اقدامات زیر ضروری است:
- اصلاح سبک زندگی: کاهش مصرف قند و چربی‌های اشباع، افزایش فعالیت بدنی؛
- کنترل وزن و دور کمر؛
- محدود کردن الکل؛
- پیگیری منظم آزمایش‌های چربی خون؛
- در صورت نیاز مصرف داروهای توصیه‌شده (فنیوفیبرات، جم‌فیبروزیل، نیاسین و غیره) زیر نظر پزشک؛
با کنترل به موقع تری گلیسیرید می‌توان از بروز عوارض جدی جلوگیری کرد و سلامت دستگاه قلبی و عروقی، کبد و پانکراس را تضمین کرد.
بهترین قرص برای کاهش تری گلیسیرید
انتخاب «بهترین» قرص برای کاهش تری گلیسیرید (TG) بستگی به شرایط فردی، سطح تری گلیسیرید، سایر مشکلات سلامتی و نظر پزشک دارد. هیچ قرص واحدی وجود ندارد که برای همه «بهترین» باشد، اما داروهای مختلفی برای این منظور استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی دسته‌های اصلی دارویی و نکات مهم مرتبط با کاهش تری گلیسیرید پرداخته شده است.
دسته‌های اصلی داروهای کاهش‌دهنده تری‌گلیسیرید
- فیبرات‌ها (Fibrates)
نمونه‌ها فنیوفیبرات (Fenofibrate)و جم‌فیبروزیل (Gemfibrozil)؛
نحوه عملکرد اصلی‌ترین داروهای کاهش‌دهنده تری گلیسیرید هستند. این داروها با افزایش آنزیم لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و کاهش تولید VLDL در کبد، سطح تری گلیسیرید را به طور موثری پایین می‌آورند؛
مزایا کاهش قابل توجه تری گلیسیرید (افزایش نسبی کلسترول خوب (HDL))؛
نکات مهم عوارض جانبی احتمالی مانند مشکلات گوارشی، سنگ کیسه صفرا، و در موارد نادر آسیب عضلانی (میوپاتی). تداخلات دارویی با استاتین‌ها (به‌ویژه جم‌فیبروزیل) دارد.
- اسیدهای چرب امگا-3 با دوز بالا
نمونه‌ها ایکوزاپنت اتیل (Icosapent ethyl)، امگا-3 کربوکسیلیک اسید Omega-3 carboxylic acids))؛
نحوه عملکرد دوزهای بالای امگا-3 (معمولا 2 تا 4 گرم در روز) می‌توانند تولید تری گلیسیرید در کبد را کاهش دهند؛
مزایا کاهش تری گلیسیرید، کاهش التهاب، اثرات مفید بر سلامت قلب و عروق؛
نکات مهم دوزهای پایین‌تر امگا-3 که در مکمل‌های معمول یافت می‌شوند، تاثیر کمتری بر تری گلیسیرید دارند. عوارض جانبی معمولا خفیف و شامل مشکلات گوارشی است. تداخل احتمالی با داروهای رقیق‌کننده خون باید در نظر گرفته شود.
- نیاسین (Niacin) یا ویتامین B3
نحوه عملکرد نیاسین با کاهش تولید VLDL و LDL در کبد و افزایش HDL، سطح تری گلیسیرید را پایین می‌آورد؛
مزایا کاهش تری گلیسیرید، LDL و افزایش HDL.
نکات مهم عوارض جانبی شایع شامل گرگرفتگی پوست (قرمزی و گرما)، خارش، مشکلات گوارشی و افزایش قند خون و اسید اوریک می‌شود. تحمل عوارض جانبی نیاسین برای بسیاری از افراد دشوار است. فرمولاسیون‌های آهسته رهش عوارض را کمتر می‌کنند.
- استاتین‌ها (Statins)
نمونه‌ها آتورواستاتین (Atorvastatin)، روزواستاتین (Rosuvastatin)، سیمواستاتین (Simvastatin) و غیره؛
نحوه عملکرد استاتین‌ها عمدتا برای کاهش کلسترول LDL (کلسترول بد) استفاده می‌شوند، اما در دوزهای بالا می‌توانند تا حدی تری گلیسیرید را نیز کاهش دهد؛
مزایا کاهش موثر LDL، کاهش خطر بیماری‌های قلبی-عروقی، کاهش نسبی تری گلیسیرید.
نکات مهم استاتین‌ها داروی اصلی برای کاهش LDL یا همان کلسترول بد هستند و تاثیر کمتری نسبت به فیبرات‌ها بر تری گلیسیرید دارند. عوارض جانبی احتمالی شامل درد عضلانی، آسیب کبدی (نادر) و افزایش خطر دیابت نوع 2 (خفیف) است.
نکات کلیدی و مهم
تشخیص دقیق و مشورت با پزشک قبل از مصرف هر دارویی، تشخیص دقیق علت و سطح بالای تری گلیسیرید ضروری است. پزشک با بررسی سابقه پزشکی، نتایج آزمایش‌ها و شرایط فردی، بهترین دارو یا ترکیبی از داروها را تجویز خواهد کرد؛
تغییر سبک زندگی ضروری است داروها به تنهایی کافی نیستند. تغییر سبک زندگی شامل رژیم غذایی سالم (کاهش قند، چربی‌های اشباع و ترانس، افزایش فیبر)، ورزش منظم، کاهش وزن (در صورت اضافه وزن یا چاقی) و ترک سیگار و الکل، بخش اساسی درمان هستند و تاثیر داروها را افزایش می‌دهند؛
پایش و پیگیری منظم در طول مصرف داروها، پیگیری منظم سطح چربی خون و بررسی عوارض جانبی احتمالی توسط پزشک ضروری است. ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا تغییر دارو باشد؛
اولویت‌بندی درمان در برخی موارد، درمان سایر عوامل خطر بیماری‌های قلبی-عروقی (مانند فشار خون بالا، دیابت، کلسترول LDL بالا) ممکن است اولویت داشته باشد و به طور غیرمستقیم به کاهش تری‌گلیسیرید نیز کمک کند.
بهترین قرص برای کاهش تری گلیسیرید به شرایط خاص هر فرد بستگی دارد. فیبرات‌ها و امگا-3 با دوز بالا معمولا موثرترین داروها برای کاهش تری گلیسیرید هستند. نیاسین و استاتین‌ها نیز در شرایط خاصی کاربرد دارند. مهم‌ترین نکته این است که تصمیم‌گیری در مورد دارو و درمان باید حتما با مشورت و تجویز پزشک انجام شود و تغییرات سبک زندگی به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر درمان در نظر گرفته شوند.
2 نظر
[…] متابولیک: افزایش فشار خون، چربی خون نامتعادل (تری گلیسیرید بالا و کلسترول خوب (HDL) […]
[…] دیابت نوع ۲ و سندرم متابولیک (وقوع همزمان چاقی شکمی، تری گلیسیرید بالا، قند خون بالا، فشارخون بالا و کلسترول […]