قرص گلی ‌بن‌ کلامید: کاربردها، عوارض و ممنوعیت‌ها

گلی بن گلامید

قرص گلی ‌بن‌ کلامید دارویی از دسته سولفونیل اوره‌ها است که برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می‌شود. این دارو نخستین‌بار در سال ۱۹۶۶ تولید شد. قرص گلی بن گلامید با تحریک ترشح انسولین از پانکراس به کاهش قند خون کمک می‌کند. گلی ‌بن‌ کلامید یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین داروهای خوراکی کاهنده قند خون است و در سراسر جهان نقش مهمی در درمان دیابت نوع 2 دارد. شاید جالب باشد که بدانید گلی بن گلامید نقشی در درمان دیابت نوع یک ندارد.

قرص گلی بن کلامید

دیابت نوع 2 بیماری مزمنی است که ویژگی اصلی آن افزایش قابل‌توجهی قند خون به علت اختلال در سازوکار طبیعی بدن برای کنترل قند خون است. در این نوع دیابت، بدن به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کند یا نمی‌تواند به طور موثر از انسولین تولید شده توسط پانکراس استفاده کند. گلی ‌بن ‌گلامید با افزایش تولید و ترشح انسولین از سلول‌های بتا پانکراس به کاهش قند خون در افراد دارای تشخیص دیابت نوع 2 کمک می‌کند.

مکانیسم اثر گلی بن گلامید

گلی ‌بن‌ گلامید با اتصال به گیرنده‌های سولفونیل اوره در سطح سلول‌های بتا پانکراس باعث بسته شدن کانال‌های پتاسیم حساس به ATP می‌شود. این عمل منجر به دپولاریزاسیون غشای سلولی، باز شدن کانال‌های کلسیم وابسته به ولتاژ و در نهایت افزایش ورود کلسیم به داخل سلول می‌شود. افزایش کلسیم داخل سلولی باعث تحریک ترشح انسولین از گرانول‌های ذخیره‌ شده در سلول‌های بتا می‌شود. به عبارت ساده‌تر، گلی‌ بن ‌گلامید پانکراس را تحریک می‌کند تا انسولین بیشتری تولید و آزاد کند.

موارد مصرف گلی بن گلامید

به‌طور کلی گلی ‌بن ‌کلامید برای درمان دیابت نوع 2 (یا دیابت غیر وابسته به انسولین) استفاده می‌شود، به‌ویژه در مواردی که رژیم غذایی و ورزش به تنهایی برای کنترل قند خون کافی نیستند. این دارو معمولا به عنوان بخشی از یک برنامه جامع درمانی دیابت، شامل رژیم غذایی ورزش و در صورت لزوم، سایر داروهای کاهنده قند خون، تجویز می‌شود.

موارد مصرف گلی بن گلامید

نحوه مصرف گلی بن کلامید

شروع درمان  معمولا با دوز پایین (مانند 2.5 میلی‌گرم در روز) شروع می‌شود و به تدریج بر اساس پاسخ قند خون و تحمل دارو افزایش می‌یابد؛

دوز معمول  دوز معمول گلی‌ بن ‌کلامید بین 2.5 تا 20 میلی‌گرم در روز است که ممکن است به صورت یک بار یا دو بار در روز تجویز شود. حداکثر دوز توصیه شده 20 میلی‌گرم در روز است؛

زمان مصرف  بهتر است گلی ‌بن ‌کلامید را نیم ساعت قبل از وعده غذایی اصلی (معمولا صبحانه) مصرف کنید تا حداکثر اثربخشی در کنترل قند خون بعد از غذا حاصل شود. اگر دو بار در روز تجویز شود، نوبت دوم باید قبل از شام مصرف شود.

فرم دارویی  گلی ‌بن ‌کلامید به‌صورت قرص‌ خوراکی در دسترس است.

توصیه‌ها

  • دوز دارو می‌بایست توسط پزشک و بر اساس نیازهای فرد دارای تشخیص دیابت تنظیم شود؛
  • هرگز دوز دارو را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید؛
  • در صورت فراموشی یک نوبت، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه نزدیک به نوبت بعدی باشد. در اینصورت، نوبت فراموش شده را رها کرده و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف کنید. هرگز دوز دارو را دو برابر نکنید؛
  • مصرف منظم و پیوسته گلی بن کلامید برای کنترل موثر قند خون ضروری است.
عوارض جانبی مصرف گلی بن گلامید

عوارض جانبی مصرف گلی بن کلامید

مانند سایر داروها، مصرف گلی ‌بن‌ گلامید نیز می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند. مهم‌ترین عوارض شایع و جدی مصرف گلی بن گلامید عبارتند از:

عوارض جانبی شایع

  • هیپوگلیسمی (افت شدید قند خون) مهم‌ترین و شایع‌ترین عارضه جانبی سولفونیل اوره‌ها از جمله گلی ‌بن ‌کلامید، افت قند خون است. علائم افت شدید قند خون شامل لرزش، تعریق، سرگیجه، گیجی، گرسنگی شدید، تپش قلب و در موارد شدید، از دست دادن هوشیاری می‌شود. برای پیشگیری از افت قند خون، وعده‌های غذایی را به موقع مصرف کنید و از حذف وعده‌های غذایی خودداری کنید؛
  • افزایش وزن گلی ‌بن ‌کلامید می‌تواند باعث افزایش وزن شود، زیرا انسولین هورمونی است که می‌تواند باعث ذخیره چربی شود؛
  • مشکلات گوارشی تهوع، استفراغ، سوزش سر دل، اسهال یا یبوست از عوارض گوارشی احتمالی هستند که معمولاً خفیف و گذرا می‌باشند؛
  • واکنش‌های پوستی خارش، بثورات جلدی و کهیر از واکنش‌های پوستی احتمالی هستند که در صورت بروز، باید به پزشک اطلاع داده شود.

عوارض جانبی جدی

  • هیپوگلیسمی شدید افت قند خون شدید که منجر به تشنج، کما یا آسیب مغزی شود، یک عارضه جدی است و نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد؛
  • یرقان کلستاتیک (زردی) در موارد نادر گلی ‌بن‌ گلامید می‌تواند باعث مشکلات کبدی و یرقان شود. علائم شامل زردی پوست و چشم‌ها، ادرار تیره و مدفوع روشن می‌شود؛
  • اختلالات خونی در موارد نادر گلی ‌بن ‌کلامید می‌تواند باعث کاهش تعداد سلول‌های خونی (مانند گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و پلاکت‌ها) شود.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی، به ویژه عوارض جانبی جدی، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

موارد منع مصرف و احتیاط گلی بن کلامید

گلی ‌بن‌ کلامید در برخی شرایط منع مصرف دارد یا باید با احتیاط مصرف شود:

موارد منع مصرف

  • دیابت نوع 1 گلی ‌بن ‌کلامید برای درمان دیابت نوع 1 موثر نیست، زیرا در این نوع دیابت، پانکراس انسولین تولید نمی‌کند؛
  • کتواسیدوز دیابتی گلی ‌بن ‌کلامید نباید در درمان کتواسیدوز دیابتی (یک عارضه جدی دیابت) استفاده شود؛
  • نارسایی شدید کلیوی یا کبدی در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی یا کبدی خطر افت قند خون با مصرف گلی ‌بن ‌گلامید افزایش می‌یابد و معمولا توصیه نمی‌شود؛
  • حساسیت به سولفونیل اوره‌ها افرادی که به گلی‌ بن ‌گلامید یا سایر سولفونیل اوره‌ها حساسیت دارند، نباید این دارو را مصرف کنند؛
  • بارداری و شیردهی مصرف گلی ‌بن‌ گلامید در دوران بارداری و شیردهی معمولا توصیه نمی‌شود و باید با نظر پزشک و در صورت لزوم با جایگزین‌های مناسب‌تر تصمیم‌گیری شود.

موارد احتیاط در مصرف گلی بن گلامید

  • بیماری‌های کلیوی و کبدی خفیف تا متوسط در بیماران با مشکلات کلیوی یا کبدی خفیف تا متوسط، باید دوز گلی‌بن‌گلامید با احتیاط تنظیم شود و بیمار به دقت پایش شود؛
  • افراد مسن افراد مسن بیشتر در معرض خطر افت قند خون هستند، بنابراین دوز اولیه باید پایین‌تر باشد و با احتیاط افزایش یابد؛
  • بیماری‌های قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی، به دلیل خطر احتمالی افت قند خون، باید با احتیاط مصرف شود؛
  • مصرف همزمان با برخی داروها تداخلات دارویی می‌تواند اثربخشی و ایمنی گلی ‌بن ‌گلامید را تحت تاثیر قرار دهد.
تداخلات دارویی گلی بن گلامید

تداخلات دارویی گلی بن کلامید

گلی ‌بن ‌کلامید می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد و تاثیرات آنها را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. برخی از تداخلات دارویی مهم گلی بن کلامید عبارتند از:

داروهایی که مصرف همزمان آنها با گلی بن کلامید خطر هیپوگلیسمی را افزایش می‌دهد

  • سایر داروهای دیابت مانند انسولین، متفورمین، مهارکننده‌های DPP-4، مهارکننده‌های SGLT2، مگلیتینیدها و سایر سولفونیل اوره‌ها؛
  • مهارکننده‌های ACE  مانند کاپتوپریل، انالاپریل و غیره؛
  • داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و غیره؛
  • مسدودکننده‌های بتا پروپرانولول، متوپرولول و غیره (همچنین می‌توانند علائم هشداردهنده افت قند خون را پنهان کنند).

برای آشنایی بیشتر با داروهای کاهنده قند خون می‌توانید به مقاله «داروهای خوراکی کاهش ‌دهنده قند خون (قرص قند)» مراجعه کنید.

داروهایی که اثر گلی‌بن‌گلامید را کاهش می‌دهند

  • کورتیکواستروئیدها پردنیزولون، دگزامتازون و غیره؛
  • تیازیدها (دیورتیک‌ها) هیدروکلروتیازید و غیره؛
  • داروهای ضد بارداری خوراکی (OCPs)؛
  • فنی‌توئین داروی ضد تشنج.
  • ریفامپین آنتی‌بیوتیک.

پیش از شروع مصرف گلی ‌بن‌ کلامید پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید (شامل داروهای نسخه‌ای، داروهای بدون نسخه، مکمل‌های گیاهی و ویتامین‌ها) مطلع کنید.

نکات کلیدی مصرف گلی بن کلامید

  • پایش منظم قند خون پایش منظم قند خون (طبق توصیه پزشک) برای ارزیابی اثربخشی داروهای کاهنده قند خون و تنظیم دوز آنها ضروری است؛
  • رژیم غذایی و ورزش رعایت رژیم غذایی سالم و انجام ورزش منظم جزء مهمی از برنامه درمانی دیابت است و به بهبود کنترل قند خون کمک می‌کند؛
  • شناسایی و درمان افت قند خون افراد دارای تشخیص دیابت می‌بایست علائم افت قند خون را بشناسند و بدانند چگونه آن را به سرعت درمان کنند (معمولا با مصرف قند یا گلوکز خوراکی. برای آشنایی با انواع شیرین کننده‌ها می‌توانید به مقاله «بهترین شیرین کننده برای افراد دیابتی» مراجعه کنید)؛
  • معاینات منظم پزشکی پیگیری منظم با پزشک و انجام معاینات دوره‌ای (شامل آزمایش خون، معاینه چشم و پا) برای نظارت بر وضعیت دیابت و عوارض احتمالی ضروری است.

جایگاه گلی ‌بن‌ کلامید در درمان دیابت

گلی ‌بن ‌کلامید به عنوان یک داروی سولفونیل اوره، نقش مهمی در درمان دیابت نوع 2 دارد، به‌ویژه در مواردی که داروهای خط اول مانند متفورمین به تنهایی کافی نیستند یا منع مصرف دارند. با این حال، به دلیل خطر افت قند خون و افزایش وزن، استفاده از آن نسبت به داروهای جدیدتر مانند مهارکننده‌های DPP-4 و مهارکننده‌های SGLT2 که عوارض جانبی کمتری دارند، کمتر توصیه می‌شود. بااین وجود، گلی ‌بن ‌کلامید به دلیل قیمت پایین‌تر و اثربخشی اثبات‌ شده همچنان یک گزینه درمانی مهم برای کنترل قند خون در افراد دارای تشخیص دیابت نوع 2 است.

قرص گلی بن کلامید بهتره یا متفورمین

انتخاب بین گلی‌ بن‌ کلامید و متفورمین به شرایط فرد، نوع و شدت دیابت و دیگر عوامل مرتبط بستگی دارد. در ادامه چند نکته مهم برای مقایسه گلی‌ بن‌ گلامید و متفورمین آورده شده است:

  1. متفورمی
  • معمولا به عنوان داروی خط اول در دیابت نوع ۲ تجویز می‌شود؛
  • به کاهش مقاومت به انسولین کمک می‌کند و معمولا تاثیری برای افزایش تولید و ترشح انسولین توسط پانکراس ندارد. بنابراین ریسک هیپوگلیسمی (پایین آمدن قند خون) در مصرف آن کمتر است؛
  • علاوه‌بر کنترل قند خون، تأثیر مثبتی بر کاهش وزن و بهبود متابولیسم دارد.
  1. گلی ‌بن‌ کلامید
  • یکی از اعضای گروه سولفونیل‌اوره‌ها است که از طریق تحریک سلول‌های بتا در پانکراس باعث ترشح بیشتر انسولین می‌شود؛
  • اگرچه می‌تواند برای کاهش قند خون موثر باشد، اما ریسک هیپوگلیسمی بالاتری نسبت به متفورمین دارد؛
  • برای برخی از افراد دارای تشخیص دیابت که پاسخ کافی به متفورمین ندارند یا نیاز به تقویت ترشح انسولین دارند، ممکن است مفید باشد.

بنابراین، در اکثر موارد و به خصوص در آغاز درمان دیابت نوع 2، متفورمین به عنوان انتخاب اولیه توصیه می‌شود؛ زیرا علاوه‌بر کنترل قند، عوارض کمتری از جمله هیپوگلیسمی دارد. با این حال، انتخاب نهایی می‌بایست با مشورت پزشک متخصص و با توجه به شرایط فرد انجام شود.

عوارض قطع گلی بن کلامید

قطع ناگهانی گلی بن کلامید (بدون بررسی این موضوع توسط پزشک شما) می‌تواند عوارض و چالش‌هایی در کنترل قند خون ایجاد کند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین ملاحظات و عوارض احتمالی اشاره می‌کنیم:

  1. افزایش ناگهانی قند خون گلی بن کلامید از دسته داروهای سولفونیل اُوره است که با تحریک ترشح انسولین از سلول‌های بتا در لوزالمعده قند خون را پایین نگه می‌دارد. در صورت قطع ناگهانی این دارو، ممکن است ترشح انسولین کاهش یافته و در نتیجه سطح قند خون به‌صورت قابل‌توجهی افزایش یابد. این افزایش قند خون می‌تواند منجر به بروز علائمی نظیر تشنگی زیاد، ادرار مکرر، خستگی و کاهش وزن شود؛
  2. خطر تشدید عوارض دیابت بی‌ثباتی در کنترل قند خون به مرور زمان می‌تواند خطر بروز عوارض دیابتی مانند آسیب به رگ‌های خونی، اختلالات بینایی، نارسایی کلیوی و مشکلات قلبی-عروقی شود. بنابراین، قطع ناگهانی گلی بن گلامید ممکن است به بروز یا تشدید این مشکلات منجر شود؛
  3. نوسانات قند خون عدم تجویز منظم دارو باعث بروز نوسانات شدید در سطح قند خون می‌شود. این نوسانات می‌تواند باعث ایجاد احساس عدم تعادل، سردرد، سرگیجه و در موارد شدید منجر به مشکلاتی همچون کتواسیدوز دیابتی شود؛
  4. کاهش اثربخشی سلول‌های بتا استفاده منظم از گلی بن گلامید باعث بار آرام و قابل پیش‌بینی بر سلول‌های بتا می‌شود. قطع ناگهانی گلی بن کلامید می‌تواند موجب استرس سلولی و کاهش قابلیت سلول‌ها در پاسخ‌دهی به نیاز بدنی به انسولین شود.

برای جلوگیری از عوارض ناشی از قطع ناگهانی گلی بن گلامید توصیه می‌شود در صورت تصمیم به توقف یا تغییر مصرف آن حتما تحت نظر پزشک متخصص اقدام شود. پزشک ممکن است کاهش تدریجی دوز دارو و یا جایگزینی با داروی دیگری را پیشنهاد کند تا از نوسانات شدید قند خون جلوگیری شود. همچنین پایش منظم سطح قند خون و رعایت رژیم غذایی مناسب از دیگر نقاط کلیدی در مدیریت شرایط پس از قطع دارو است. در نهایت، آگاهی از عوارض احتمالی قطع ناگهانی گلی بن کلامید و مشاوره با پزشک متخصص، نقش مهمی در جلوگیری از عوارض جدی و حفظ کنترل مناسب قند خون دارد.

متفورمین و گلی بن کلامید

مصرف همزمان متفورمین و گلی بن کلامید

دیابت نوع ۲ یکی از شایع‌ترین اختلالات متابولیک است که در آن بدن نسبت به انسولین مقاوم می‌شود یا به اندازه کافی از آن تولید نمی‌کند. درمان این بیماری معمولا شامل تغییر سبک زندگی، رژیم غذایی مناسب و دارو درمانی می‌شود. متفورمین و گلی بن کلامید از جمله داروهایی هستند که به‌صورت گسترده در مدیریت دیابت نوع ۲ مورد استفاده قرار می‌گیرند. در بسیاری از موارد، مصرف همزمان این دو دارو به‌عنوان یک رویکرد ترکیبی، برای بهبود کنترل قند خون و کاهش خطر عوارض دیابتی توصیه می‌شود.

مکانیسم عمل داروها 

  1. متفورمین
  • متفورمین عمدتا از طریق کاهش عملکرد کبد در تولید گلوکز (کاهش سرعت تبدیل گلیکوژن ذخیره شده در کبد به گلوکز) و افزایش حساسیت بافت‌های محیطی به انسولین عمل می‌کند؛
  • همچنین از طریق افزایش جذب گلوکز توسط عضلات سبب کاهش سطح قند خون می‌شود؛
  • متفورمین بدون افزایش ریسک نقص عملکرد سلول‌های بتا در لوزالمعده به کنترل بهتر قند خون کمک می‌کند.
  1. گلی بن کلامید
  • گلی بن کلامید از دسته داروهای سولفونیل اوره است که از طریق تحریک سلول‌های بتا در لوزالمعده به ترشح انسولین روند کاهش قند خون را تقویت می‌کند؛
  • این دارو به‌خصوص در آن دسته از افرادی که سلول‌های بتای آنها آسیب زیادی ندیده است مفید بوده و باعث کاهش قند خون پس از وعده غذایی می‌شود.

استفاده از درمان ترکیبی متفورمین و گلی بن کلامید می‌تواند راهکاری موثر برای بهبود کنترل قند خون در افراد دارای تشخیص دیابت باشد. این رویکرد علاوه‌بر ایجاد اثر مکمل در کاهش قند خون، احتمال بروز برخی عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. با این حال، تنظیم دقیق دوز و نظارت منظم بر وضعیت بالینی فرد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

آیا قرص گلی بنکلامید لاغر می‌کند؟

قرص گلی بنکلامید به عنوان یک داروی ضد دیابت از خانواده سولفونیل‌وره‌ها، عمدتا با تحریک ترشح انسولین توسط سلول‌های β لوزالمعده عمل می‌کند. افزایش انسولین می‌تواند باعث جذب بیشتر گلوکز و ذخیره چربی در بدن شود، به همین دلیل معمولاً این دارو با افزایش وزن همراه است نه کاهش وزن.

گلی‌ بن ‌گلامید یک داروی موثر از دسته سولفونیل اوره‌ها برای درمان دیابت نوع 2 است که با تحریک ترشح انسولین از پانکراس عمل می‌کند. این دارو به خوبی قند خون را کاهش می‌دهد، اما خطر افت قند خون و افزایش وزن از عوارض جانبی مهم آن هستند. مصرف گلی‌ بن‌ گلامید می‌بایست تحت نظر پزشک و همراه با رعایت رژیم غذایی، ورزش و پایش منظم قند خون باشد. با وجود داروهای جدیدتر، گلی ‌بن ‌گلامید (که نخستین‌بار در دهه 1990 تولید شد) همچنان یک گزینه درمانی مهم و مقرون به صرفه برای بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 باقی مانده است. توجه داشته باشید که این دارو در بیشتر موارد نباید توسط افراد دارای تشخیص دیابت نوع یک مصرف شود (چراکه خطر افت شدید قند خون یا هیپوگلیسمی به همراه دارد).

Shekarban وب‌سایت

‫5 نظر

  • […] دیابت نوع ۲ به‌کار می‌رود (دیگر عضو پر کاربرد این گروه گلی بن کلازید است که نقش مهمی در کنترل قند خون افراد دارای تشخیص […]

  • […] کنترل قند خون مانند متفورمین، سولفونیل اوره‌ها (مانند گلی بن کلامید و گلی کلازید)، تیازولیدیندیون‌ها (مانند پیوگلیتازون) […]

  • […] خون، به‌ویژه انسولین و داروهای سولفونیل اوره (مانند گلی ‌بن ‌کلامید و گلی‌ کلازید)، […]

  • […] اوره‌ها و گلینیدها (مانندگلی‌بن‌گلامید و گلی‌کلازید) این داروها پانکراس را تحریک می‌کنند تا […]

  • دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *